Jak mówić o zmianie klimatu?

Mamy do czynienia z wieloma źródłami wiedzy na temat zmiany klimatu: lekcje, książki, internet i media społecznościowe oraz z różnymi narracjami na jej temat. Niestety nie wszystkie źródła są rzetelne i nie wszystkie uwzględniają złożone aspekty zmiany klimatu. Potrzebujemy narracji opartych na naukowej wiedzy, pokazujących nie tylko fakty, ale też zmuszających do refleksji nad naszym miejscem w świecie w relacji do innych istot: ludzi i nie-ludzi. Chcąc budować klimatycznie świadome społeczności musimy znaleźć język, który trafia do młodych, uwzględnia ich emocje, pobudza krytyczne myślenie i którym oni sami mogą się posługiwać, aby mówić o zmianie klimatu.

Choć zwykle narracja na temat zmiany klimatu polega na przekazywaniu złych wiadomości, warto sprawić, aby wydźwięk przekazu był pozytywny poprzez np. podawanie dotychczas istniejących rozwiązań (np. w projekcie grupy Outriders „Radar” pandemia koronawirusa opisywana jest poprzez pokazywanie rozwiązań wdrażanych w różnych krajach: https://radar.outride.rs/pl/). Podawania informacji w formie rzetelnego, zrównoważonego przekazu (warto zaznaczyć złożoność danej sytuacji, podać kontekst), a nie sensacyjnej i lękotwórczej.

Autorki publikacji Psychologia kryzysu klimatycznego (Gulla i in., 2020) zachęcają do:

Aby informacja była zrozumiała, powinna być przekazana za pomocą odpowiedniego języka, z użyciem metafory i analogii. Warto spróbować różnych metod opowiadania i pomocy: narracyjnej, storytellingu, wizualizacji, scenariuszy, materiałów wideo.