Aby skutecznie działać, młodzi ludzie potrzebują wysokiej jakości informacji. Jak jednak je odnaleźć w dobie dezinformacji, polaryzacji opinii, deep fake’ów i tworzonych przez algorytmy baniek informacyjnych? Komu wierzyć, gdy politycy i polityczki, aktywiści, podręczniki, programy telewizyjne, celebryci, znajomi czy rodzice – oni wszyscy mówią co innego? Skuteczne działanie na rzecz ochrony klimatu i budowanie świadomych klimatycznie społeczności – czyli takich, które są świadome wyzwań i umieją na nie odpowiadać – wymaga rozwoju kluczowej kompetencji, jaką jest krytyczne myślenie.
Według raportu “Problem fake news w Polsce” (Kilian i in., 2019), 81 procent osób w wieku 15–24 lata za swoje źródło informacji o świecie podaje media społecznościowe: Facebook, Instagram, YouTube, TikTok. Portale te, choć bez wątpienia mają swoją wartość – jak choćby łatwość wymiany opinii i obiegu informacji, tworzenie platform dla ruchów obywatelskich – są źródłem zarówno wartościowych informacji, które zachęcają do podjęcia działania, jak i wyglądających na wiarygodne treści dezinformacyjnych. Te ostatnie szerzą denializm klimatyczny oraz powodują poczucie braku wpływu na los swój i planety. Brak odpowiedniej edukacji, umiejętności krytycznego myślenia i wiedzy na temat działania mediów powodują, że młodzi ludzie nie potrafią odróżnić jakościowych treści od kłamstw.
Szkoła powinna wspierać uczniów w szukaniu rzetelnych informacji i rozwijać w nich umiejętność analizy treści oraz wykorzystywania zdobytej wiedzy do realnego działania. Nauczyciele i nauczycielki stają jednak przed wielkim wyzwaniem, jak przekazywać te treści i osiągać zamierzone efekty edukacyjne w tej bezprecedensowej sytuacji? Jak rozmawiać, żeby nie straszyć, ale nie infantylizować? Jak zbudować narrację, by ukazać rzeczywistą skalę problemu? Jak budować empatię?
Jednym ze sposobów rozwoju umiejętności krytycznego myślenia, poruszania się po świecie mediów oraz opowiadania o zmianie klimatu jest aktywne tworzenie treści w klimatycznych redakcjach szkolnych, w ramach programu „Globalna szkoła” i ścieżki „Razem dla klimatu”, który wykorzystuje metodologię projektu młodzieżowego.