Równość płci
Cel 5. „Agendy 2030 na rzecz zrównoważonego rozwoju” brzmi:
Osiągnąć równość płci oraz wzmocnić pozycję kobiet i dziewcząt.
Oznacza on zapewnienie kobietom i dziewczętom równego dostępu do edukacji, opieki zdrowotnej i pracy oraz do udziału w sprawach politycznych i ekonomicznych. Równy udział obu płci w wymienionych zakresach przyniesie korzyści społeczeństwom i całej ludzkości. Badania pokazują jednak, że wciąż stereotypy, ugruntowane role i systemy społeczne stoją kobietom na przeszkodzie do realizowania w pełni swoich praw i potencjału. To, że kobiety są równie wartościowymi i równoprawnymi członkami społeczeństwa, uczennice i uczniowie powinni dowiadywać się od najmłodszych lat. Potrzebujemy na świecie silnych, odważnych kobiet, które mają prawo do decydowania o sobie, o swojej edukacji i sposobie życia. Aby tak się stało już teraz musimy uczyć, wzmacniać i wspierać dziewczynki, dziewczyny i kobiety w ich celach, pragnieniach, realizacji ich marzeń i usuwać bariery, które w tym przeszkadzają – także w rzeczywistości szkolnej.
Czy możemy mówić o demokratycznym i równym społeczeństwie, jeżeli jego połowa w zaledwie ograniczonym stopniu uczestniczy w życiu publicznym? Brak odpowiedniej reprezentacji kobiet i dziewczyn w nauce czy gospodarce to ograniczenie ich szans na osobisty rozwój i równe płace, ale też naruszenie konstytucyjnego prawa do równouprawnienia płci. To strata dla nas wszystkich, bo kobiety i dziewczyny są twórcze, kreatywne, zdolne do pracy zespołowej i gotowe odpowiadać na globalne wyzwania. Szkoła powinna być miejscem, kóre pozwala pozwala młodym odkryć swój potencjał, rozwijać zainteresowania, poszukiwać rozwiązań na lokalne i globalne problemy i nierówności.
Jak się zaangażować?
- Chcecie sprawdzić, czy Wasza praca z młodzieżą jest wolna od stereotypów płci?
- Zależy Wam na równych szansach uczennic i uczniów na lekcjach z przedmiotów ścisłych, przyrodniczych i na informatyce?
- Szukacie inspirujących materiałów i metod angażowania młodzieży w nauki ścisłe?
Wciąż pokutujące przekonanie o tym, że nauki ścisłe nie są dla dziewcząt, przekłada się na ich realne doświadczenia w szkole, wybory edukacyjne, a w rezultacie – szanse na rynku pracy.
To rola nauczyciela i nauczycielki, aby stworzyć na swoich zajęciach przedmiotowych atmosferę równości. Pomogą w tym nasze materiały z archiwalnego programu „Wzór na ścisłe” oraz materiały webinary proponowane w ramach programu „Globalna szkoła”, ścieżka „Razem dla równości płci”.
Mówienie „nie” stereotypom to praca, którą musi wykonać cała społeczność szkolna. Oznacza pracę na postawach – dyrektorzy i dyrektorki, pracownicy i pracowniczki szkoły, a także uczniowie i uczennice oraz rodzice muszą rozumieć, czym jest stereotypizacja płci i inne przesłanki dyskryminacji, potrafić je rozpoznawać i na nie reagować.
Dyrektor i dyrektorka może i powinien zachęcać do autorefleksji i zadania sobie pytań: Czy Wasza praca i szkoła jest wolna od stereotypów? Czy naprawdę pracujecie w atmosferze równości? Czy zwracacie uwagę na język, którym się posługujecie? Czy częściej chwalimy wysiłki, czy zdolności i talenty?
Stworzenie atmosfery w szkole do rozwoju, nauki i refleksji także dla pedagogów i pedagożek, zadbanie o wprowadzanie żeńskich końcówek, poruszanie tematów równości płci podczas dni takich jak Dzień Kobiet i Dziewcząt w Nauce, Dzień Chłopaka, Dzień Kobiet zaowocują szkołą, w której każdy czuje się wartościowy i równy.
Szkoła odgrywa niebagatelną rolę w kształtowaniu osobowości ucznia i jego postaw społecznych i moralnych. Wychowawcy i wychowawczynie oprócz stanowienia autorytetu (samemu nie powielając stereotypów odnośnie płci, ról społecznych, zwracając uwagę na język), mają szansę poruszać z młodzieżą tematykę stereotypów, uprzedzeń, badać postawy i wspierać każdego ucznia i każdą uczennicę w rozwijaniu swojego potencjału. Wychowawca i wychowawczyni dba, aby klasa była bezpieczną przestrzenią, w której są dobre szanse do rozwoju i współpracy. Jako najbardziej zaufany dorosły w szkole dla ucznia i uczennicy, może najlepiej odpowiadać na potrzeby młodych, jako pierwszy zauważać nieprawidłowości i na nie reagować, zadbać o równe traktowanie w klasie.
